Γνώρισα αυτό το εκπληκτικό νεαρό κορίτσι που ονομαζόταν Καρολίνα στο Νοσοκομείο του Μπρούκλιν όταν προσφέρθηκα εθελοντικά να διδάξω τέχνη σε παιδιά με καρκίνο. Τη συγκεκριμένη μέρα έβαλα τα παιδιά να ζωγραφίσουν τα όνειρά τους. Καθώς περνούσα, άκουσα την Καρολίνα να λέει: «Ελπίζω να ζήσω αρκετά για να δω τις πυραμίδες της Αιγύπτου». Η καρδιά μου έσπασε όταν άκουσα ένα παιδί να λέει αυτά τα λόγια. Παρά την κατάστασή της, πάντα κατάφερνε να βοηθά τα παιδιά γύρω της. Έδωσα μια υπόσχεση στον εαυτό μου ότι όσο ζω, θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να δω ότι αυτό το όνειρό της γίνεται πραγματικότητα.

​

Για αρκετούς μήνες έγραφα σε όλα τα talk show για να δω αν κάποιος θα μεταδώσει την ιστορία της. Με τη βοήθεια ενός φίλου, έλαβα ένα τηλεφώνημα από το Univision, Channel 41, ένα Διεθνές Πρόγραμμα Latin News. Θα μπορούσα επιτέλους να μεταδώσω την ιστορία της. Έκανα ένα τηλεφώνημα εκείνο το βράδυ για να ενημερώσω την Καρολίνα και την οικογένειά της για τα σπουδαία νέα. Αντίθετα, ενημερώθηκα για τον θάνατό της πριν από λίγους μήνες. Το άψυχο σώμα μου στεκόταν εκεί καθώς ήμουν στη δουλειά. Δάκρυα κύλησαν στο πρόσωπό μου χωρίς να δείξω κανένα συναίσθημα. Δεν είδα και δεν άκουσα κανέναν για λεπτά με ένα πλήθος πελατών. Ένα μέρος της ψυχής μου αισθάνθηκα ότι χάθηκε καθώς άκουσα τα νέα. Ανέπτυξα μια δροσερή φιλία με την Καρολίνα και τη μητέρα της που με έκανε να σκεφτώ ότι θα ενημερωνόμουν για τέτοια νέα. Η μητέρα της με ενημέρωνε και άκουγα τον πόνο της καθώς πάσχιζε να πει ξεκάθαρες προτάσεις. Μου ζήτησε συγγνώμη που δεν με ειδοποίησε. Δεν είχα άλλη επιλογή από το να αφήσω τον θυμό μου να φύγει, γνωρίζοντας ότι ο πόνος της ήταν πιο βαθύς από οτιδήποτε άλλο θα μπορούσα να φανταστώ. Μετά αναρωτήθηκα αν οι προσπάθειές μου ήταν σύντομες ή θα μπορούσα να είχα κάνει περισσότερα. Άργησα πολύ;

​

Από τότε ξεκίνησα ένα ταμείο προς τιμήν της στο Νοσοκομείο του Μπρούκλιν που ονομάζεται Ταμείο Παιδικής Ζωής. Έκανα έρανο και πούλησα έργα τέχνης για να διαβεβαιώσω ότι τα παιδιά που πηγαίνουν για θεραπεία μπορεί να έχουν προμήθειες τέχνης για να δημιουργήσουν τα όνειρά τους.

​

Απέκτησα τόση δύναμη και κίνητρο από την αποχώρηση από την Καρολίνα. Η χαμένη ζωή είναι μέρος της διαδικασίας, αλλά για ένα παιδί που γνωρίζει και αντιμετωπίζει τη μοίρα του με τόσο θάρρος, μπορεί να προέλθει μόνο από τη δύναμη της αγάπης που έχει για τον εαυτό της και γνωρίζοντας την αξία του να ζει με πίστη και να αναγνωρίζει τη δύναμή της. Θα είμαι για πάντα ευγνώμων για τη ζωή της και όλα όσα μου έδωσε. Είναι μέρος αυτού που έχω γίνει και θα παραμείνει μαζί μου μέχρι να εκπνεύσω την τελευταία μου πνοή. Κάθε ζωή έχει σημασία, κανένας περισσότερο από τον άλλο, όλοι ίσοι, όλοι θαμμένοι χωρίς ζωή, ο θάνατος δεν κάνει διακρίσεις, κάνουμε.

​

Κάντε το δικό σας να μετρήσει!